Bangkok
Blijf op de hoogte en volg Danielle
20 Februari 2016 | Thailand, Bangkok
Hi! :)
Eigenlijk was ik niet van plan om een reisverslag te gaan schrijven, maar aangezien Natascha nog lekker ligt te snurken hier in het hostel, en ik alle foto's op m'n camera al heb uitgezocht, facebook al heb rondgesurft, instagram en email al heb gecheckt, en zelfs al een aantal hoofstukken op m'n e-reader gelezen heb... dacht ik.. misschien toch wel leuk?!
Dinsdag 16 maart vloog ik samen met Natascha van Schiphol naar Doha, met Qatar Airways. Super fijne vlucht gehad. Op dat schermpje in de stoel voor je kon je van alles doen; heel veel films kijken, muziek luisteren, spelletjes spelen en verder dan dat ben ik niet eens gekomen. Dit moesten wij natuurlijk allemaal even uittesten, dus toen ik naar rechts keek zat Natas triomfantelijk met dat telefoon achtige ding in haar handen een autorace spelletje te doen, haha. Ik zat ouderwets Tetris te spelen, wat ik stieken nog best leuk vond. Tijdens de vlucht werden we goed verzorgd, daar kwam weer zo'n vrouwtje met een karretje aangelopen. Chicken or beef? Chicken! We kregen van alles en nog wat te eten en te drinken, toppieeee!
Op Doha aangekomen moesten we 2 uur wachten, we waren moe maar wilde het slapen eigenlijk bewaren voor de tweede vlucht, zodat we hopelijk uitgeslapen aankwamen op Bangkok, het zou daar namelijk 12.00 uur zijn, dus dat zou goed uitkomen. Voor Natas werkte dit plan prima, ze zat nog niet of ze sliep al! Af en toe ging dat ooglapje weer af: vliegen we al? Op deze vlucht lag er een lekker kussentje, dekentje, en etuitje voor ons klaar, met daarin oordopjes, een ooglapje, tandenborsteltje met tandpasta, en jawel: SOKKEN! Haha, chillll! Schoentjes uit, sokkies aan en lekker slapen dacht ik. Nope, dat werke niet voor mij, bijna heel die vlucht niet kunnen slapen, dus weer lekker films gekeken. Toen we eeeeeeindelijk geland waren op Bangkok begon ons avontuur al. Na heel lang wachten in zo'n heen-en-weer-pretpark wachtrij, kwamen we er achter, dat ook als je al een visum hebt, je evengoed zo'n formuliertje moest invullen.... Ennn toen konden we er weer uit. Vervolgens bleken we ook nog in de rij te staan voor totaal de verkeerde bagageband, en moesten we weer een heel stuk terug over de airport om bij de goede band te komen. Op het bordje boven de band stond al "laatste bagage stuks Doha" OHNOOOO. Snel snel snel straks zijn onze backpacks weg.... Gelukkig, ze lagen er nog. Zware dingen mooi op zo'n karretje gedropt, en opzoek naar een taxi. Zo, daar zaten we dan, op naar het hotel. Het links rijden met het stuur rechts was weer even wennen, vooral toen er naast ons een busje kwam te rijden waarvan de man voorover hing te slapen, ik schrok me rot want ik dacht heel even dat het de chauffeur was, hihi!
Aangekomen bij ons hotel wilde ik betalen met het Thaise geld dat ik van Lil gekocht had, ze was vorig jaar naar Thailand en had nog 1000 baht over, wat ik van haar heb overgekocht. Toen ik dit aan de taxi meneer gaf keek hij heel raar. No Thai money... Wij huh? No Thai money?! Ehhhh LILIAAAAAN?! Haha. Gelukkig kon Natas bij de receptie haar Dollars omwisselen voor geld dat wel Thais was. Achteraf bleek het geld uit Laos te komen, waar Lilian ook was geweest.
Op de hotel kamer hebben we onze tassen neergegooid en gelijk onze bikini's eruit gevist. Firt thing to do: bij het zwembad liggen, whoehoeee!
's Avonds wilde we een kijkje nemen op de Khoa San Road. De bekendse backpackersstraat in Bangkok. Daar was vast wel een ATM te vinden, en jahoor die waren er, om de 10 meter zelfs, maar geen eentje waar wij geld uit kregen. De eerste keer leek goed te gaan, alles stond vertaald in het Engels, maar op het laatst kwam er toch van alles te staan in het Chinees, ehh Thais. We klikte maar ergens op en vervolgens gebeurde er niks noppes nada. Volgende proberen dan maar, maar ook dat zat niet mee. We probeerden om en om onze bankpassen, want onze creditcards hadden we maar in het hotel gelaten, leek ons niet handig om en pinpas en creditcars bij ons te hebben. Uiteindelijk kwamen we bij een bank, die net ging sluiten, maar gelukkig wilde de mensen ons nog helpen. Toen het ook met hun hulp, na drie keer proberen niet lukte werden wij langzaam gek, -want we wilde heel graag ETENNNN- en waren ondertussen al 1,5 uur verder... Toch nog maar een keer mijn bankpas erin gestopt, en toen het geld er eindelijk uit kwam rollen stonden wij serieus te springen van blijdschap, nog niet zo blij geweest met geld dat uit de muur kwam rollen. De mensen om ons heen hebben misschien wel gedacht dat we een gestolen bankpas hadden en de pincode juist hadden geraden, haha. Maar goed, wij konden eten! Overal was streetfood, wat ons niet heel fijn leek, ook al rook het ontzettend lekker. Dat eten lag daar in de hete lucht, wie weet hoe lang al. Dus we hebben het eerste en beste restaurantje tegen over ons gepakt. We wilden ook niet weten wat daar in de keuken gebeurde, maar wat niet weet wat niet deert zeggen ze.
We hadden onze eerste Pad Thai besteld, en toen we dit voor ons neus kregen -met stokjes, en zonder mes- priekte we wat in ons bord en volgde er nog veel begonnen ons beide hard op af te vragen wat het eigenlijk allemaal wat er op ons bord lag. Maar het was lekker, wat het ook precies was.
Toen we uitgegeten waren besloten we dat we op de terugweg wel een tuk tuk konden pakken. 100 baht, zeiden die pipo's. Leek ons wel prima. Eigenlijk dachten we dat het te veel zou zijn, en dat we moesten afdingen, maar dat drufden we nog niet zo goed. Wij voor 100 baht naar het hotel, de volgende dag werden we keihard uitgelachen, het had ongeveer 30 baht moeten zijn... Ach ja, beginnersfoutje.
Dat was dag 1, al heel wat ervaringen rijker.
Nu ga ik eens kijken of die slaapkop al wakker is!
Eigenlijk was ik niet van plan om een reisverslag te gaan schrijven, maar aangezien Natascha nog lekker ligt te snurken hier in het hostel, en ik alle foto's op m'n camera al heb uitgezocht, facebook al heb rondgesurft, instagram en email al heb gecheckt, en zelfs al een aantal hoofstukken op m'n e-reader gelezen heb... dacht ik.. misschien toch wel leuk?!
Dinsdag 16 maart vloog ik samen met Natascha van Schiphol naar Doha, met Qatar Airways. Super fijne vlucht gehad. Op dat schermpje in de stoel voor je kon je van alles doen; heel veel films kijken, muziek luisteren, spelletjes spelen en verder dan dat ben ik niet eens gekomen. Dit moesten wij natuurlijk allemaal even uittesten, dus toen ik naar rechts keek zat Natas triomfantelijk met dat telefoon achtige ding in haar handen een autorace spelletje te doen, haha. Ik zat ouderwets Tetris te spelen, wat ik stieken nog best leuk vond. Tijdens de vlucht werden we goed verzorgd, daar kwam weer zo'n vrouwtje met een karretje aangelopen. Chicken or beef? Chicken! We kregen van alles en nog wat te eten en te drinken, toppieeee!
Op Doha aangekomen moesten we 2 uur wachten, we waren moe maar wilde het slapen eigenlijk bewaren voor de tweede vlucht, zodat we hopelijk uitgeslapen aankwamen op Bangkok, het zou daar namelijk 12.00 uur zijn, dus dat zou goed uitkomen. Voor Natas werkte dit plan prima, ze zat nog niet of ze sliep al! Af en toe ging dat ooglapje weer af: vliegen we al? Op deze vlucht lag er een lekker kussentje, dekentje, en etuitje voor ons klaar, met daarin oordopjes, een ooglapje, tandenborsteltje met tandpasta, en jawel: SOKKEN! Haha, chillll! Schoentjes uit, sokkies aan en lekker slapen dacht ik. Nope, dat werke niet voor mij, bijna heel die vlucht niet kunnen slapen, dus weer lekker films gekeken. Toen we eeeeeeindelijk geland waren op Bangkok begon ons avontuur al. Na heel lang wachten in zo'n heen-en-weer-pretpark wachtrij, kwamen we er achter, dat ook als je al een visum hebt, je evengoed zo'n formuliertje moest invullen.... Ennn toen konden we er weer uit. Vervolgens bleken we ook nog in de rij te staan voor totaal de verkeerde bagageband, en moesten we weer een heel stuk terug over de airport om bij de goede band te komen. Op het bordje boven de band stond al "laatste bagage stuks Doha" OHNOOOO. Snel snel snel straks zijn onze backpacks weg.... Gelukkig, ze lagen er nog. Zware dingen mooi op zo'n karretje gedropt, en opzoek naar een taxi. Zo, daar zaten we dan, op naar het hotel. Het links rijden met het stuur rechts was weer even wennen, vooral toen er naast ons een busje kwam te rijden waarvan de man voorover hing te slapen, ik schrok me rot want ik dacht heel even dat het de chauffeur was, hihi!
Aangekomen bij ons hotel wilde ik betalen met het Thaise geld dat ik van Lil gekocht had, ze was vorig jaar naar Thailand en had nog 1000 baht over, wat ik van haar heb overgekocht. Toen ik dit aan de taxi meneer gaf keek hij heel raar. No Thai money... Wij huh? No Thai money?! Ehhhh LILIAAAAAN?! Haha. Gelukkig kon Natas bij de receptie haar Dollars omwisselen voor geld dat wel Thais was. Achteraf bleek het geld uit Laos te komen, waar Lilian ook was geweest.
Op de hotel kamer hebben we onze tassen neergegooid en gelijk onze bikini's eruit gevist. Firt thing to do: bij het zwembad liggen, whoehoeee!
's Avonds wilde we een kijkje nemen op de Khoa San Road. De bekendse backpackersstraat in Bangkok. Daar was vast wel een ATM te vinden, en jahoor die waren er, om de 10 meter zelfs, maar geen eentje waar wij geld uit kregen. De eerste keer leek goed te gaan, alles stond vertaald in het Engels, maar op het laatst kwam er toch van alles te staan in het Chinees, ehh Thais. We klikte maar ergens op en vervolgens gebeurde er niks noppes nada. Volgende proberen dan maar, maar ook dat zat niet mee. We probeerden om en om onze bankpassen, want onze creditcards hadden we maar in het hotel gelaten, leek ons niet handig om en pinpas en creditcars bij ons te hebben. Uiteindelijk kwamen we bij een bank, die net ging sluiten, maar gelukkig wilde de mensen ons nog helpen. Toen het ook met hun hulp, na drie keer proberen niet lukte werden wij langzaam gek, -want we wilde heel graag ETENNNN- en waren ondertussen al 1,5 uur verder... Toch nog maar een keer mijn bankpas erin gestopt, en toen het geld er eindelijk uit kwam rollen stonden wij serieus te springen van blijdschap, nog niet zo blij geweest met geld dat uit de muur kwam rollen. De mensen om ons heen hebben misschien wel gedacht dat we een gestolen bankpas hadden en de pincode juist hadden geraden, haha. Maar goed, wij konden eten! Overal was streetfood, wat ons niet heel fijn leek, ook al rook het ontzettend lekker. Dat eten lag daar in de hete lucht, wie weet hoe lang al. Dus we hebben het eerste en beste restaurantje tegen over ons gepakt. We wilden ook niet weten wat daar in de keuken gebeurde, maar wat niet weet wat niet deert zeggen ze.
We hadden onze eerste Pad Thai besteld, en toen we dit voor ons neus kregen -met stokjes, en zonder mes- priekte we wat in ons bord en volgde er nog veel begonnen ons beide hard op af te vragen wat het eigenlijk allemaal wat er op ons bord lag. Maar het was lekker, wat het ook precies was.
Toen we uitgegeten waren besloten we dat we op de terugweg wel een tuk tuk konden pakken. 100 baht, zeiden die pipo's. Leek ons wel prima. Eigenlijk dachten we dat het te veel zou zijn, en dat we moesten afdingen, maar dat drufden we nog niet zo goed. Wij voor 100 baht naar het hotel, de volgende dag werden we keihard uitgelachen, het had ongeveer 30 baht moeten zijn... Ach ja, beginnersfoutje.
Dat was dag 1, al heel wat ervaringen rijker.
Nu ga ik eens kijken of die slaapkop al wakker is!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
